Het juiste moment is nu

Al acht jaar wil ik als coach aan de slag gaan. Al acht jaar weet ik in gedachte precies wat ik doe en vooral ook waarom ik dat wil doen. Ik heb natuurlijk mijn professionele achtergrond als behandelaar, maar ik heb de afgelopen jaren ook meerdere cursussen gevolgd en talloze boeken gelezen om mijn kennis te vergroten. 

En toch heb ik de afgelopen jaren nooit de stap gezet en dat komt omdat ik tot nu toe altijd meer redenen heb gehad om de stap niet te zetten dan om de stap wel te zetten. 

"wie zit er op mij te wachten?", "anderen kunnen het veel beter", "wat als het niet lukt?", "dat is niet voor mij weggelegd", "hoe moet dat dan met de administratie?" Nou ja en zo kan ik het rijtje nog wel verder aanvullen. 

Omdat na acht jaar het vlammetje blijft branden en ik echt enthousiast blijf worden van het idee om als coach te werken ga ik het nu toch doen. Ik ga, naast mijn werk als ambulant begeleider bij de thuiszorg, aan de slag als coach. 

Want weet je, wat heb ik te verliezen? Helemaal niks hè, behalve dat het bij dromen blijft en dat ik straks als ik oud en versleten ben denk: "had ik nou toch maar....". 

Ik bewonder mensen die hun dromen najagen, die lef hebben om stappen te zetten, die in zichzelf vertrouwen en het risico nemen om op hun bek te gaan. Je gaat namelijk eigenlijk nooit op je bek want je durft je gevoel te volgen en je blijft jezelf ontwikkelen, ongeacht het resultaat, hoe gaaf is dat?

Daarnaast zeg ik bijna dagelijks tegen mijn kinderen dat ze hun hart moeten volgen en niet bang moeten zijn om van de geijkte paden af te gaan. Dan is het ook wel handig dat het in mijn eigen leven niet alleen blij roeptoeteren blijft. 

Jij stelt jezelf nu waarschijnlijk de vraag wat er bij mij te halen valt? Dat zal ik proberen uit te leggen. 

Wanneer je te maken krijgt met een chronische ziekte of burn-out dan kan dat je een machteloos gevoel geven.

Je leven loopt plotsklaps niet meer zoals je van plan was, je hebt pijn, psychische klachten, gebruikt medicatie met vervelende bijwerkingen, bent altijd moe en krijgt te maken met een hoop onzekerheid over je toekomst en je leven.

Je hebt het gevoel de controle over je leven kwijt te raken en voordat je het weet, heb je er behalve een lichamelijke ziekte bijna een depressie bij cadeau gekregen. 

Nou en ik durf heel stellig te beweren (zelf meegemaakt :) )dat ondanks elke situatie waarin je ongewenst terecht komt, je toch zelf  (weer) aan het roer van je eigen leven kunt gaan staan.

Misschien vaar je niet precies de richting in die je voorheen voor ogen had, maar de nieuwe bestemming kan ook heel tof zijn, vooral omdat JIJ zelf weer aan het roer staat en zelf keuzes maakt waar je jezelf beter van voelt. Ik help je om, ondanks de situatie waarin je zit, de controle over je leven terug te vinden. 

Je kunt de golven niet stoppen, maar je kunt wel leren surfen.

Wil jij:

-     leren surfen, dus om leren gaan met de tegenslagen waarmee je te maken hebt;

-     zelf weer aan het roer van je leven staan;

-     leren leven vanuit jouw mogelijkheden in plaats van jouw onmogelijkheden;

-     een positieve mindset;

-     lekkerder in je vel komen te zitten

Dan ben je bij mij op het juiste adres!

Behalve mijn rugzak, gevuld met opleidingen, cursussen en werk- en levenservaring van de afgelopen twintig jaar heb ik recent ACT (Acceptence Commitment Therapy) met een diploma afgerond.

ACT biedt technieken aan om te leren omgaan met moeilijke gevoelens, gedachten en lichaamssensaties. Het brengt je in contact met wat je écht wil doen met je leven, laag zelfbeeld, ziekte en pijn etc. Met ACT leer je eveneens doelen te stellen en er daadkrachtig voor te gaan ook al denk je dat je 'het niet kan'.

Dus ben jij of ken jij iemand die (opnieuw) aan het roer van zijn eigen leven wil gaan staan en daar wel wat hulp bij kan gebruiken? 

Ik geef je met alle liefde en plezier meer informatie!

Per 1 juni ga ik officieel van start en tot die tijd hou ik jullie op de hoogte van mijn voorbereidingen (en strubbelingen en wat ik eraan doe om mijn beperkende overtuigingen niet leidend te laten zijn). 

De eerste stap is gezet, op naar de volgende!