Wanneer heb je ruggengraat?

Via google heb ik het eens even opgezocht en 'met geen ruggengraat hebben' wordt bedoeld dat iemand geen doorzettingsvermogen heeft. Het opgeeft als het moeilijk wordt, in plaats van dat men de zaak op karakter toch volbrengt. 

Ik heb van velen gehoord dat ik een doorzetter ben. Ik vind mezelf niet echt een doorzetter. Ik heb veel meegemaakt en heb alles ondergaan. Ik probeer dingen positief te zien en ik heb geleerd om sommige situaties te aanvaarden, maar zelf vind ik niet dat je dan per definitie een doorzetter bent. Ik zou mezelf een doorzetter vinden wanneer ik iets vol zou houden waar ik zelf voor kies. 

Wanneer je het hebt over mensen zonder ruggengraat, dan ben ik er echt eentje van. Ik heb er 10 jaar over gedaan om te stoppen met roken. Ik heb altijd al een keer 5 km willen rennen omdat er dat zo leuk uit kan zien, maar ik hou het maximaal drie minuten vol met mijn tong op mijn knieën en al jaren stop ik dagelijks met snoepen. Wanneer ik mijn goede voornemenslijstje van 2004 naast alle lijstjes van al die jaren daarna dan zien ze er vrijwel allemaal hetzelfde uit. 

Natuurlijk heb ik de afgelopen jaren stappen gezet en ben ik gegroeid. Ik doe veel aan persoonlijke ontwikkeling, dus gelukkig werpt dat ook zijn vruchten af. 

Mijn zoon van 10, Stijn,  die heeft pas ruggengraat. Onvoorstelbaar wat een karakter dat mannetje heeft. In 2017 fietste hij met de Speer van Rijsbergen 60 km met zijn vader. Hij was potdikke net 8 jaar geworden eind mei van dat jaar. 

Wat ik nog knapper vind is dat hij datzelfde jaar het hele jaar vegetarisch heeft gegeten. Dat kind heeft gewoon op zijn zevende besloten dat hij vegetarisch werd en heeft heel 2017 geen vlees gegeten, nog geen hapje van een knakworst. 

Zijn drijfveer is de natuur en het welzijn van de dieren. Stijn had bij wijze van spreken al een visie voordat hij kon praten. Jaloersmakend gewoon, want er zijn talloze volwassenen die nog steeds geen eigen visie hebben.

Zonder moeite sloeg hij zijn geliefde knakworsten af op kinderfeestjes en bestelde hij wederom een kaassouflé welke hem op een gegeven moment echt wel de neus uitkwamen. Op een gegeven moment begon hij vooral de frikandellen en cordon bleu steeds meer te missen, maar op karakter heeft hij het echt tot 1 januari 2018 volgehouden om geen vlees te eten. 

Ik gloei van trots wanneer ik dit schrijf, want op dit gebied is mijn kind echt mijn voorbeeld. 

Onder andere zijn visie heeft teweeg gebracht dat wij sindsdien anders omgaan met het eten van vlees. We eten veel minder en bijna alleen nog biologisch vlees. Uitzonderingen daargelaten, maar plofkip of kiloknallers komen er hier al lang niet meer in. 

En nu komt het einde van 2019 langzaam in zicht. Stijn heeft al lang kenbaar gemaakt dat hij 2020 en zelfs 2021 wederom vegetarisch gaat eten. Hij verdiept zich steeds meer in de gevolgen van het eten van vlees en bekommert zich ontzettend om het welzijn van de dieren. Waar ik in 2016 nog dacht: "dat kind eet echt wel zijn knakworstje", weet ik dat hij dit in elk geval weer een jaar zal gaan doen. 

Terwijl ik de spekjes sta uit te bakken voor in de lasagne, denk ik aan wat ik tegen Stijn heb gezegd. Ik heb hem beloofd dat ik mee doe. Want net zoals ik ook echt vind dat ik wat kilo's kwijt moet raken, een betere conditie moet krijgen en leniger moet worden, wil ik ook echt ervaren hoe het is om geen vlees te eten. 

Aan de andere kant vraag ik mezelf nu al af hoe dat dan moet wanneer ik uit eten ga. Moet ik dan echt voortaan alleen geitenkaas en tomatensoep eten? 

Toch staat mijn besluit vast. Ik ga samen met Stijn een vegetarisch 2020 in. Hij gaat 2020 al met een ruggengraat in en ik eindig 2020 mét een ruggengraat. 

Nog een laatste noot over het hebben van een kind met visie en karakter. Voor ouders is dit niet altijd even makkelijk en dit is niet altijd rozengeur en maneschijn. Wat hij in zijn kop heeft dat heeft hij niet in zijn kont en het zorgt regelmatig voor wat conflicten hier en daar. 

En dan nog een superallerlaatste noot: willen de mensen met wie ik omga mij er volgend jaar aan herinneren dat ik vegetarisch ben op het moment dat ik dit dreig te vergeten? Mijn dank is groot!