Omdat ik vrijwel altijd op een (bijna) lege batterij de dag probeer door te komen, leer ik bij Revant hoe ik meer balans kan krijgen tussen energiegevers en energievreters. Je hoeft er geen hogere wiskunde voor gestudeerd te hebben om te snappen dat ik energievreters zoveel mogelijk moet zien te vermijden.
Maar wat nu als eigenlijk je drie vakantievierende pubers enorme energievreters zijn?
Klinkt niet zo gezellig hè? Nou ik zal het je uitleggen.....
Op een Middag hebben de broers het plan opgevat om samen te gaan mountainbiken.
"Mama ben trots op ons, want ik ken ook broers die elkaar Vapes geven". Nou trots ben ik hoor, zeker als er in onze gezinsapp mooie foto's voorbij komen van hun uitje. Dat doen ze toch maar samen en mijn hart zwelt op van trots.
Dan komen ze terug thuis.
De shirts moeten meteen in het water gezet worden want die zitten helemaal onder de moddervlekken.
De fietsen moeten worden schoongespoten. Super dat ze dit zelf zien en zelf gaan oplossen. Wij hebben niet echt een achterom, dus de fietsen blijven voor staan en de tuinslang wordt meegenomen en aangesloten in de bijkeuken.
Dit lukt niet dus de tuinslang wordt achter in de tuin aangesloten en door de keuken en woonkamer uitgerold naar de voordeur.
De slang redt het net.
Vandaag had ik in het kader van balans houden de keuze gemaakt om de vloeren schoon te maken. Dit kost mij al best veel energie, maar ja het moet een keer gebeuren. In mijn hoofd gaan meteen gedachten: "verspilde energie dus, want die vloer is alweer zeiknat en vies".
Wanneer het om schoonmaken gaat verloopt de gebroederlijke samenwerking minder goed. Ze mopperen, schreeuwen en maken ruzie.
Ik ga niet kijken en zeg in gedachten tegen mezelf: "dit komt goed, dit komt goed".
Ronald komt ondertussen thuis in de chaos en roept mij. Ik zeg dat ik mezelf er niet mee bemoei en blijf stoïcijns aan het fornuis staan te koken.
De ruzie laait verder op. De tuinslang wordt terug naar binnen gehaald zodat hij achter in de tuin weer opgerold kan worden. Uiteraard niet met de kop van de slang naar boven maar lekker naar beneden zodat al het resterende water uit de slang een spoor van water op de vloer achterlaat.
Ik hou nog steeds mijn mond en tel ondertussen tot 38657.
Het eten is klaar. Ik dek de tafel en zeg dat ze kunnen eten, maar dat ik mezelf even terugtrek boven.
Wonderbaarlijk genoeg lukt het me om boven even rustig te gaan liggen.
Mijn normale reactie op deze hele situatie zou zijn:
"Zijn jullie nou helemaal besodemieterd, in welk normaal gezin wordt er nou een tuinslang door het huis gerold om de boel af te spuiten en gaan jullie elkaar vervolgens afmaken?" "Kijk nou eens hoe het eruit ziet hier binnen, al mijn werk voor niks geweest"
En dat dan met flink volume.
Nu heb ik de situatie genegeerd.
De uitkomst is hetzelfde, want of ik nu wel of niet boos wordt, de puinhoop is er toch al.
Mijn winst is dat ik mijn laatste beetje energie van de dag niet verspild heb door boos te worden en deze energie nu nog heb kunnen gebruiken voor een wandelingetje in het bos.
En weet je,
Eigenlijk ben ik nog steeds verdomde trots op ze. Trots dat ze hier gewoon nog old skool, de hele dag buiten zijn.
Het zou mij minder energie kosten wanneer ze met hun schone kleren zitten te gamen of zoiets, maar hé, hoe tof is het dat ze dit soort avonturen met elkaar beleven.
Dus ik hou van mijn energievreters en de les die ik heb geleerd is dat het wel goed komt. Ik hoef mezelf echt niet zo druk te maken.
Daarnaast waren de kinderen verrast en een beetje van slag dat ik niet boos werd. Ik kreeg als feedback dat ze het fijn vonden dat ik mezelf er niet mee bemoeid had.
Ik heb geïnformeerd naar hun route en gevraagd hoe het was, maar wel afsluitend rustig uitgelegd dat het de volgende keer wel anders moet :)
Zo leren we elke dag weer bij....
Reactie plaatsen
Reacties
Hihijj
Zo begrijpelijk 😅😅😅