De sauna

Het revalidatietraject wat ik doorloop duurt in totaal 14 weken. Gemiddeld drie keer per week ga ik richting Revant. De elfde en dertiende week van het traject zijn zogenaamde therapievrije weken. Het is de bedoeling dat wat je geleerd hebt de afgelopen weken zelf gaat toepassen. 

"Wat ga je doen voor jezelf tijdens deze week?" was de vraag van de ergotherapeut. 

Vrijwel meteen riep ik dat ik naar de sauna zou gaan. Twee jaar geleden begon ik het jaar vrij goed met een saunabezoek en besloot toen om elke drie maanden naar de sauna te gaan. 

Ik ben na die ene keer in januari 2023 nog één keer gegaan dat jaar en daar is het bij gebleven.

Dus ik ga naar de sauna, in mijn eentje. 

Ik had met een vriendin kunnen gaan, maar ik wilde eigenlijk persé op de dag die ik in mijn hoofd had en dus besloot ik om in mijn eentje te gaan. 

Zelfliefde is één van mijn hoofdthema's voor 2025.

Nou dat wordt nog wel even oefenen hoor, want in de aanloop naar mijn saunabezoek waren dit vooral mijn gedachten: 

"echt ruk dat ik nu weer aangekomen ben en dus nu zo dik naar de sauna ga"

"Al die littekens, vreselijk, ik zie er niet uit"

"Precies nu heb ik weer zo'n lelijk rood trekhoofd"

"Mensen zullen zich wel afvragen waarom die ene arm een stuk dikker is dan die andere"

"Zul je zien dat ik die kluisjes niet meer snap"

"Moet ik dit nu wel doen"

"Zit ik daar straks als een koos in mijn eentje aan de thee en een salade te eten"

Dat klinkt allemaal lekker ontspannen en positief hè, maar terwijl ik in de auto zat heb ik wel honderd keer in en tegen mezelf gezegd: "ik ben goed zoals ik ben" en ook al voelt dat dan niet direct zo, de gedachte is in elk geval een stuk positiever.  

Het was echt een fijne dag in de sauna. Aanvankelijk had ik wat moeite om te ontspannen en had ik de neiging om alles in een uur af te gaan werken.

Ik was mezelf hier echter al snel bewust van en koos ervoor om bewust te vertragen. Hierdoor  kwam ik in een hele relaxte modus en lette ik eigenlijk helemaal niet op de andere saunabezoekers, maar genoot ik volop van de weldaad en rust voor mijn lichaam. 

Om 16.00u reed ik weer moe  en met buikpijn naar huis. Buikpijn want ik had mijn salade veel te snel naar binnengepropt. In mijn eentje eten (buiten thuis dan)  had ik eigenlijk nog nooit gedaan, dus  om dat op het gemakje te doen vergt nog wat oefening.

Behalve vermoeidheid en buikpijn overheerste toch wel een heel voldaan gevoel.

Dat had ik toch maar mooi gedaan en ik blijk prima een saunadag met mezelf (en een goed boek) door te kunnen brengen.